Plastyka powiek jest wyjściem dla osób, które czują silny dyskomfort z powodu ich opadania. Ponieważ tkanka powiek jest bardzo cienka, w miarę szybko podlega procesom starzenia, traci z biegiem lat elastynę i kolagen, co powoduje jej zwiotczenie. Jednakże opadające powieki nie są niedogodnością dotykającą tylko ludzi starszych. Częstokroć na tę niedyspozycję z przyczyn genetycznych cierpią również osoby w młodym wieku.

Czy korekta powiek jest potrzebna?

Proces starzenia się tkanek jest czymś naturalnym i obecnie medycyna nie osiągnęła wciąż etapu, który umożliwiłby jego całkowite zastopowanie. Opadanie powiek jest tym samym typowym rezultatem utraty przez skórę jędrności. Przeważnie opadanie powiek jest jedynie kwestią estetyczną, bowiem przyczynia się do tego, że twarz sprawia wrażenie niezwykle zmęczonej. Jednakże liczni pacjenci zapisują się na korektę z powodów leczniczych – opadające powieki przyczyniają się do silnego zmęczenia oczu, znacznego zmniejszenia pola widzenia oraz powracającego bólu głowy. Może to zatem zauważalnie wpływać na nasze życie, przez utrudnianie codziennych czynności, jak kierowanie samochodem i czytanie.

Czy po plastyce powiek górnych zostanie ślad po cięciu?

Korekta powiek górnych polega na zrobieniu nacięcia w skórze w jej naturalnej fałdzie i pozbyciu się niepotrzebnej wiotkiej tkanki. W niektórych przypadkach usuwa się też nagromadzoną tkankę tłuszczową. Nacięcie zaszywane jest drobnymi szwami, co daje pewność, iż po wygojeniu blizna po nacięciu będzie niezauważalna. Sam zabieg blefaroplastyki trwa z reguły około 1 godziny i wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu przez pewien czas widoczny jest obrzęk oczu, rzadziej pacjent doświadcza również pieczenia powiek, jednakże zwykle już po blisko 10 dniach pacjenci mogą wrócić do codziennej aktywności.

Nie wszyscy mogą poddać się zabiegowi korekty powieki górnej, dlatego wcześniej potrzebna jest konsultacja ze specjalistą. Pośród przeciwwskazań do przeprowadzenia blefaroplastyki wylicza się m.in. cukrzyca, choroby serca i nadczynność tarczycy. Podniesienia powiek górnych nie przeprowadza się też u kobiet karmiących piersią oraz w ciąży.